Ostatnio mam więcej czasu na lekturę, właśnie skończyłam czytać mroczną opowieść Ciemno, prawie noc Joanny Bator i Niewidzialnego Mari Jungstedt, swoją drogą, moi bliscy chyba uznali, że za bardzo bujam w obłokach i obsypali mnie na gwiazdkę kryminałami, żebym przypadkiem nie zapomniała, że świat bywa szary i okrutny. Dla równowagi postanowiłam sięgnąć po coś bardziej optymistycznego i pachnącego rzecz jasna Toskanią – Obrazy Włoch Toskania i Umbria. Czytany trochę na wyrywki Paweł Muratow (1881 - 1950), rosyjski historyk sztuki i tłumacz, opisuje Italię przez pryzmat nie tylko wspaniałych krajobrazów, ale przede wszystkim, prowadzi nas przez poszczególne miasta i miasteczka, niczym kustosz najwspanialszej na świecie galerii sztuki. Podążajcie ze mną jego śladem... 

Piza

„Kto chciałby zgłębić istotę osobliwego piękna Pizy, powinien tu przyjechać podczas deszczu. Nie wymaga to zresztą szczególnego wysiłku, Piza bowiem jest jednym z miast włoskich o największej ilości opadów. Podczas deszczu chmury szybko tu suną nad nadmorską równiną, a góry przybierają barwę jeszcze bardziej niebieską: podczas deszczu wzbiera Arno i obficiej toczy swoje mętnozielone fale. Podczas deszczu ulice jeszcze bardziej pustoszeją, a stary, zżółkły marmur wydaje się jeszcze piękniejszy.” 

Paweł Muratow 

San Gimignano 

"Wieże stanowią dumę i chwałę San Gimignano. Sprawiają, że to miasteczko jest osobliwością historyczną, ziszczonym snem o gwelfach i gibelinach, o Dantem i o pobożnych sieneńskich frescanti. Wzniosła je w wieku XIV maleńka rzeczpospolita miejska, tutejsze rody szlacheckie. Wieże te dotychczas zachowały swoje dawne nazwy, dziś jeszcze jedna z nich nosi miano wieży Salvuccich, a druga, od nazwiska przysięgłych nieprzyjaciół tej rodziny, nazywa się wieżą Ardinghellich." 

Paweł Muratow 

Widok z San Gimignano „Horyzont Toskanii zawsze jest wyraźnie obwiedziony biegnącymi, jedna za drugą, delikatnymi liniami niewysokich wzgórz. Tak właśnie powinien wyglądać horyzont w ojczyźnie wielkich malarzy.”

Siena

„Wśród innych wspomnień o Włoszech przypomnienie Sieny pozostaje jednym z najjaśniejszych i najbliższych sercu. Z dala od Włoch obraz tego najszlachetniejszego z miast toskańskich sprawia, że nasza myśl tęsknie zwraca się ku dawnym szczęśliwym podróżom. Skupia się w nim to wszystko, co na dźwięk wyrazu „Włochy” przyspiesza bicie naszego serca – święte piękno antyku, kwitnąca sztuka, mowa Dantego w ustach ludu, uczucie wypełnionej powietrzem, rozległej przestrzeni, tchnąca delikatną mocą ziemia, która od wieków rodzi oliwki, symbol pokoju, i winogrona, symbol upojnej wesołości.”

Paweł Muratow